a to dobre

nie popadajmy w skrajności

ja do NHS nic nie mam. Ciekawe kiedy ostatnio leczyłeś się w PL szpitalu i tu w UK. Ja mam porównanie. I wole tu się leczyć- zdecydowanie.

Róznica między Polskim szpitalem a Angielskim czy Polską służbą zdrowia jest taka , ze mimo wielu problemów i wypaczeń w polskich szpitalach ,jest nadzieja na to że Cie wyleczą i pomogą. Okupione to być może bedzie łapówką ale pomogą. Bo mają gruntowną wiedzę i co za tym idzie doświadczenie. Tutejsze matoły nie dają ludziom takiej szansy bo oni po prostu nie umią, są to tak samo ograniczone przypadki jak spotykana sprzedawczyni w sklepie która nie umie cofnąć towaru na kasie, panienka w banku która nie wie co powiedzieć , czy kolega w pracy który pyta gdzie ta europa i zupełnie nie wie ile to jest 170 cm wzrostu......
Dlatego zasłaniają sie wszechobecnym paracetamolem bo wiedzą ze na pewno nie zaszkodzi i nie będą mieli problemów. Są oczywiście uprzejmi , uśmiechnięci, gotowi do pomocy tylko.............. nie umią jej udzielić, i wszystko odbywa sie z "angielską flegmą".
Ta jak i Ty byłem zachwycony po przyjezdzie bo za darmo i lekarstwa darmowe .........
Zawsze mam ten komfort, ze z nożem na gardle wyciągnę kasę i docent czy profesor przyjmnie mnie na oddział , zleci badania, zrobi zabieg nawet w nocy.Tutejsi nie mogą na to liczyć i to jest straszne i nie pisz więcej jaka cudowna jest angielska służba zdrowia bo 99,9% ludzi na tym forum zyje tutaj i wie jaka jest cudowna.

Niom, straszne. Musza sie liczyc z tym, ze lekarz nie wcisnie im najnowszego leku, ktorego wciskanie zlecil mu sponsor...

Ag

Moze My tragizujemy....... No co prawda 7 godzinne czekanie na lekarza ostrym dyzurze moze byc zastanawiajace ale to chodzi o podejscie ludzi i kompetencje. Tak wiec moze nie zawsze zostaniemy wyleczeni tak jakbysmy chcieli ale za to w milej atmoswerze z usmiechem na ustach. W Polsce - zapewne wylecza nas duzo szybciej lecz w atmoswerze wzajemnego niepokoju, po ktorym nie bedziemy mieli ochoty ogladac personelu szpitala Wszystko zalezy od naszych doswiadczen.

Moja znajoma (i ja z uwagi na to ze mieszkałyśmy razem) przeżyła koszmar. Pewnego pięknego dnia, podczas liftowania w pracy, źle się nachyliła i wyskoczyły jej dwa dyski. Ból niesamowity, ledwo wróciła z pracy do domu. Następnego dnia wybrała się do GP, który (chyba nikogo tutaj nie zaskoczę) przepisał jej paracetamol. Po kilku dniach wyprosiła zmianę 'leku' i dostała receptę na nurofen (śmiechu warte). Nijak się było doprosić o np diclofenac (który to ja jej z PL przywiozłam z czasem) już nie wspomnę o jakimkolwiek skierowaniu na rezonans (jedynie prywatnie, koszt od 200f) czy też skierowaniu do chirurga specjalisty.
W momencie, kiedy któryś już raz z rzędu, narzekała, że ni nurofen ni paracetamol jej nie pomaga usłyszała pytanie z wyrzutem od GP czy ona w ogóle chce się leczyć?! a jak chce to ma to brać i czekać.... Po zmianie GP (i napisanej skardze) jakimś cudem dostała skierowanie do chirurga i receptę na diclofenac. Cała nadzieja była w tym chirurgu, który to stwierdził, że on tam nic nie widzi żeby z jej kręgosłupem było coś nie tak... W międzyczasie przewinęli się jacyś fizjoterapeuci z Koziej Wólki (którzy też nie wiedzieli co to w ogóle kręgosłup).
Doszło do tego, że koleżanka pojechała w końcu do PL na rezonans (oczywiście po wcześniejszym uzgodnieniu z pracodawcą). I co się okazało? Jak byk na rezonansie wyszło, że dwa dyski jej wyskoczyły i dodatkowo uciskają na nerwy dlatego ma bóle w nogach i rękach itp...
Gdy z płytą i dokładnym opisem po ang. dostarczyła te dane do szpitala okazało się, że chirurg nie potrafił płyty otworzyć a informacje z opisu w ogóle olał. Ręce opadają...
Finał był taki, że koleżanka wróciła do pracy z bólem (była zmuszona z powodów finansowych bo po 2 miesiącu z tytułu SSP dostawała jedynie 200f na miesiąc, jeżeli chodzi o zasiłki to po SSP i tak nic dostać nie mogła bo przecież nie miała oświadczenia od chirurga o stanie zdrowia o które tyle czasu walczyła)Oczywiście dyski po kilku miesiącach zaczęły same wchodzić na swoje miejsce.
Wszystko to trwało ok 8 miesięcy...
Wszystkim którzy przeżyli coś podobnego szczerze współczuję.

Ogólnie stwierdziłam, że oni wszyscy z NHSu kursy korespondencyjne kończyli... wnioskuję tak po poziomie który reprezentują...