W dniu dzisiejszym biuro poselskie Pani Haliny Rozpondek przyslalo do naszej redakcji :

Informacja bieżąca w sprawie podwójnego opodatkowania Polaków pracujących w Wielkiej Brytanii
(Wystąpienie Haliny Rozpondek w Sejmie - 10 maca 2006 roku.)


Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Pani Minister!
Wejście Polski do Unii Europejskiej w maju 2004 r. spowodowało m.in. otwarcie rynków pracy niektórych krajów europejskich. Skorzystali z tej szansy Polacy, szczególnie młodzi wyjeżdżając legalnie do pracy w różnych krajach Unii Europejskiej.
Według danych Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej (od maja 2004 do września 2005) liczba Polaków pracujących legalnie w krajach UE wynosi:
- Niemcy - ok.680 tys.
- Anglia - ok.170 tys.
- Irlandia - ok.80 tys.
- Włochy - ok. 60 tys.
- Holandia – ok.32 tys.
Inne kraje , do których chętnie wyjeżdżają nasi rodacy do pracy to: Norwegia, Hiszpania, Szwecja, Austria.
Te masowe wyjazdy, z jednej strony, bulwersują społeczeństwo polskie, oburzone faktem, że młodzi, wykształceni ludzie nie mogą znaleźć zatrudnienia w Polsce, oskarżając o brak jakichkolwiek działań w zakresie zwalczania bezrobocia kolejne rządy, w tym także obecny, z drugiej zaś powodują faktyczne obniżenie stopy bezrobocia w Polsce, która i tak, mimo licznie podejmowanej pracy za granicą , jest nadal bardzo wysoka.
Sprawa pracy Polaków za granicą wymaga pilnego uporządkowania umów zawartych z państwami, do których masowo wyjeżdżają Polacy do pracy.
Są dwie podstawowe zasady dla osób osiągających dochody z pracy najemnej za granicą:
1. Dochody z tego samego źródła nie mogą być opodatkowane podwójnie, tzn. w Polsce i za granicą
2. Sposób opodatkowania dochodów z pracy najemnej wykonywanej za granica wynika z zawartych przez Polskę umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania dochodów oraz ustawy o podatku osobowym od osób fizycznych
Umowy międzynarodowe mają pierwszeństwo przed polskim wewnętrznym prawem podatkowym. Zwolnienia, które wynikają z tych umów mają zastosowanie nawet wówczas, gdy nie mają potwierdzenia w przepisach prawa wewnętrznego danego kraju.
Polacy pracujący za granicą rozliczają się w kraju na podstawie dwóch rodzajów umów o unikaniu podwójnego opodatkowania:
1. umowa wyłączenia z progresją, która oznacza, że w Polsce wyłącza się z podstawy opodatkowania dochód osiągnięty za granicą, zwolniony z opodatkowania na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych. Jednak dla ustalenia stawki podatku od pozostałego dochodu – osiągniętego w Polsce – stosuje się stawkę właściwą dla całego dochodu, tzn. łącznie z dochodem osiągniętym za granica.
Metodę tę stosuje się między innymi do dochodów z pracy najemnej uregulowanych w umowach międzynarodowych z następującymi państwami: Albania, Cypr, Chiny, Chorwacja, Czechy, Estonia, Francja, Grecja, Indonezja, Irlandia, Japonia, Kanada, Kuwejt, Litwa, Łotwa, Niemcy, Portugalia, Słowenia, Słowacja, Turcja, Tunezja, Ukraina i Włochy.
W tego rodzaju umów podatnik ma obowiązek składania zeznania rocznego, jeżeli;
- osiągnie w Polsce dochody podlegające opodatkowaniu wg skali podatkowej, lub
- będzie chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego ( np. łącznie z małżonkiem, czy dla osób samotnie wychowującej dzieci.

2. umowa metodą odliczenia proporcjonalnego, która oznacza, że dochód osiągnięty za granicą jest opodatkowany w Polsce, ale od należnego podatku odlicza się podatek zapłacony za granicą. Odliczenie jest możliwe tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie. Umowę taka jest podpisana m.in. z następującymi państwami:
Belgia, Dania, Finlandia, Holandia, Kazachstan, Rosja, Wielka Brytania.
W metodzie odliczenia proporcjonalnego obowiązek wykazania w zeznaniu rocznym istnieje zawsze, bez względu na to, czy oprócz dochodów z zagranicy podatnik uzyskał w Polsce inne dochody opodatkowane wg skali podatkowej.
Jeśli podatnik przebywa czasowo za granicą i osiąga dochody ze źródeł tam uzyskanych, to ma dodatkowo obowiązek wpłacenia zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% tych dochodów, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wrócił do kraju.

Jeżeli pracujemy w kraju, z którym nie została zawarta umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania – to dochód tam uzyskany jest w Polsce opodatkowany przy zastosowaniu metody odliczenia proporcjonalnego.

W pierwszej metodzie, w przypadku uzyskiwania dochodów z pracy tylko za granicą- nie trzeba rozliczać się w Polsce.
Nawet przebywając wiele lat za granicą i tam pracując podatnik może mieć miejsce zamieszkania w Polsce.
Druga grupa umów o unikaniu podwójnego opodatkowania jest bardzo niekorzystna, bo nakazuje zapłatę w Polsce podatku od całości dochodów, w tym osiąganych za granicą. Można oczywiście odliczyć podatek zapłacony za granicą, ale stawki stosowane w Polsce - np. 40%, w które często wpadają pracujący za granicą, powodują, że osoby te muszą dopłacić znaczną kwotę w wyniku rozliczenia w naszym kraju. Dotyczy to wielkiej rzeszy Polaków zatrudnionych dziś w Wielkiej Brytanii. Chcę tu podkreślić, że stosowna umowa miedzy rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodów i zysków majątkowych została podpisana w Londynie 16 grudnia 1976 roku.
W przypadku osób pracujących krócej – istniejące zwolnienia, odliczenia i ulgi pozwalają znacznie zmniejszyć konieczny do zapłacenia podatek w Polsce
( np. odliczenie diet, koszty uzyskania przychodu, czy odliczenie podatku już zapłaconego w danym kraju). Osoby, które pracują tam cały rok muszą się liczyć ze znaczna dopłatą do polskiego fiskusa.

Polski system podatkowy jest bardzo niekorzystny dla obywateli polskich, ale dla tych pracujących za granicą i rozliczanych metodą proporcjonalną – jest wyjątkowo niesprawiedliwy, a ponadto powoduje wymierne straty finansowe dla polskiej gospodarki (oblicza się je nawet na ok.10 mld. rocznie).
Innym negatywnym efektem tej archaicznej umowy jest ukrywanie przez zdecydowanie dużą grupę (liczącą podobno nawet do 90%) pracujących w Anglii faktu pracy w tym kraju i nie zgłaszania w krajowych zeznaniach podatkowych dochodów uzyskanych z pracy w Anglii.
Ten rygorystyczny system podwójnego opodatkowania powoduje także, że osoby, które chcą uniknąć zapłacenia dodatkowego podatku wybierają zmianę rezydencji podatkowej ( wystarczy pracować w Anglii ponad 183 dni i złożyć odpowiednie dokumenty w brytyjskim urzędzie podatkowym). A tak naprawdę wybierają emigrację i stały pobyt w Anglii. Dla wielu z nich jest to bardzo trudny wybór, bo wyjechali, żeby zarobić i zainwestować je w Polsce, a fiskus zmusza ich do pozostania.
Polskiemu rządowi musi zależeć na ochronie Polaków pracujących za granicą, tym bardziej, że nie przedstawia się im żadnej alternatywy zwiększającej miejsca pracy w Polsce, szczególnie dla młodych wykształconych ludzi.
Nie wolno dopuścić do tego, aby polska młodzież , przez restrykcyjne podatki zostawała za granicą , doprowadzając, w perspektywie czasowej, polską gospodarkę do dużych strat. Rząd i parlament musi doprowadzić do zmiany umów, aby Polacy ciężko zarobione pieniądze za granicą mogli inwestować w Polsce.
Konkludując wnoszę o zerwanie dotychczas obowiązującej umowy z Wielką Brytanią i pilną jej renegocjację, a także innych niekorzystnych dla Polaków umów z innymi krajami.

Zanim rząd doprowadzi do wynegocjowania nowej umowy wnoszę o skorzystanie przez Panią Premier, jako Ministra Finansów, z przepisu ordynacji podatkowej mówiącego, że w uzasadnionych przypadkach można zwolnić podatnika z podatku dochodowego. Przypadek pracujących Polaków w Anglii jest z pewnością szczególny.

19 marca ma się odbyć w Londynie wiec pod Konsulatem Polskim , na którym Polacy pracujący w Anglii chcą zaprotestować przeciw podwójnemu opodatkowaniu i wywrzeć wpływ na rząd polski na przyspieszenie renegocjacji umowy i tymczasowego zwolnienia z podatku dochodowego.
Jasne stanowisko rządu polskiego wyrażone, mam nadzieję dzisiaj, może zapobiec tej manifestacji, która będzie miała już wydźwięk międzynarodowy.
Dziękuję.
Halina Rozpondek – Platforma Obywatelska RP
(10 marca 2006)

Ellis, zgadza się ale dopiero zaczną "negocjować" przy dobrych wiatrach eghm w 2007